Rehabilitacja metodą Vojty
Rozpoczeliśmy rehabilitację metodą Vojty. Słyszeliśmy różne opinie i komentarze. Głównie, że jest dość "makabryczna" i bezwzględna i rodzice nie zawsze wytrzymują na zajęciach. Ale też słyszeliśmy, że daje dobre wyniki w budowaniu i wzmacnianiu mięśni. Postanowiliśmy wypróbować, może na obniżone napięcie i Kubie pomoże.
Ogólnie mówiąc, układamy dziecko w takiej pozycji, aby mogło poruszać grupą mięśni, którą trzeba wzmocnić. Rzecz jasna, pozycja ta nie jest najwygodniejsza i to powoduje reakcję dziecka - w 99% negatywną. Słyszeliśmy również, że ta metoda bardziej polecana jest dla dzieci z porażeniem mózgowym, ale spróbowac zawsze warto.
Pierwsze zajęcia - odbyte z mamą:
Na pierwszych zajęciach Kuba raczej pokornie wykonywał wszystko a bodźce pobudzające przyjmował spokojnie. Dostaliśmy zalecenia do wykonywania jednego ćwiczenia w domu. Otóż kładziemy Kubę na plecy, układamy odpowiednio nóżki i rączki i ... "wbijamy" palec między żebra kilka centymetrów pod brodawką i naciskamy w kierunku przeciwległego barku. Taka stymulacja ma wywołać napięcie mięśni brzucha, ramion, coś tam i coś tam. Hmmm. Wykonujemy to do czasu kiedy Kuba się uśmiecha albo nie marudzi. Każda minka niezadowolenia powoduje przerwanie ćwiczenia. Stwierdziliśmy, że spróbujemy, naciskając klatkę piersiową dużej krzywdy nie zrobimy, a jak ma pomóc - to czemu nie. Zobaczymy co będzie dalej. Kolejne wizyty będą umawiane.
Drugie zajęcia - odbyte z mamą i tatą:
Tym razem Kuba był lekko śpiący i okazywał dużę niezadowolenie z ćwiczeń. Nic mu się nie podobało. Wszystkie ćwiczenia, a było ich całe dwa, okazywały się wielce okropne, a tata i mama (nie mówiąc o Pani rehabilitantce), którzy je wykonywali zostali największymi wrogami (na czas ćwiczeń). Tym razem dokładnie poprosiliśmy o wytłumaczenie i demonstrację na własnym ciele, jak "wbijać" palce w ciało. Okazało się, że to "wbijanie" nie jest takie mocne, to raczej lekki nacisk, celem stymulacji. Czyli to nasze racjonalne podejście, okazało się słuszne a na dodatek prawidłowe :) To potwierdza, że trzeba do wszystkiego podchodzić zdroworozsądkowo. Tym razem Kuba dostał dodatkowe ćwiczenie do wykonywania. Leżenie na boczku, rączka pod kątem prosty do tłowia, nóżka zgięta w kolanku i też 90 stopni do tłowia i trzymamy i nóżkę i ramionko od góry, aby się Kuba nie odwrócił na plecy. I w takiej pozycji sobie leży. Oczywiście nie zawsze mu to odpowiada, więc się napina i kombinuje. I o to właśnie chodzi, bo zaczyna pracować mięśniami brzucha i klatki :) Jednak czasem, jak ćwiczymy w domku, to Kuba tak ułożony leży i udaje, że mu wygodnie - nie ruszy nawet paluszkiem cwaniaczek, myśli, że nas oszuka i nie będziemy ćwiczyć :)
Kolejne zajęcia - to kolejne wymyślne sposoby "dręczenia" Kuby i układania go w pozycjach dziwnych, aby uzyskać określony ruch różnych mięśni. Poczekamy i zobaczymy jakie będą efekty.
O metodzie Vojty również dużo informacji w internecie. Ja zaczerpnąłem informację oraz namiary na rehabilitantów ze strony Polskiego Towarzystwa Terapeutów Metody Vojty